Pages

Monday, April 23, 2012

පොඩි එකාගේ ෂෝට් නෝට් එක




හැමදාම වගේ උදේම ලෑස්ති වෙලා ස්ටේෂන් එකට දිව්වේ කලින් යන කෝච්චියක් අල්ලගන්න හිතාගෙන.
මං මේ පැත්තෙන් පඩිපෙළ නගිනකොට එහා පැත්තෙන් කෝච්චිය යනවා.

"කොහොමත් ඒකෙ සෙනග, මං කලින් ආවත් වැඩක් නෑ, ඊලග එකේම යනවා" 

කියල අර මොකෙක්ද එකෙක් එක පාරක් කරා වගේ මාත් හිත හදාගෙන ඉඩ තිබුණ බංකුවකින් වාඩි උණා.
තව ඉතින් වෙලා තියෙනවනේ කියල සූටි මලකුත් කඩන්න ගත්තා. ඉතින් ඔහොම ඉන්නකොට මං ළගින් වාඩි උණේ නැතැයි කොල්ලෙක්...... 
 දැන් මේක කියවන එවුවො හිතන් ඇති එක පැත්තකින් මල් කඩන ගමන් අනිත් පැත්තෙන් කොල්ලොන්ට ඇහැ දාගෙන ඉන්නවැයි කියල..

ඕකනේ ඉතින් කරන්න බැරි. කොල්ලෙක් කිව්වට ඒකා තුනේ හතරේ විතර පොඩි එකෙක්. 
දැන් හරිය......... 

ඒ වෙලාවට වැඩි හරියක් ඉන්නේ වැඩට යන්න ඉන්න කට්ටිය. ඉස්කෝලේ යන පොඩි එකෙක් දැක්කමයි ඔය.
පොඩි එකාගේ අතේ ලියුමක් වගේ හතරට නවපු කොටු රූල් කොලයක්. කොලයක් කිව්වට අර පොත්වල මැද පිටු තියෙන්නේ. අන්න එයින් එකක්. 
එයා ඒක හෙමින් සැරේ දිග ඇරගෙන හොරෙන් වගේ බලනවා දැන්. 
ඒක දිහා බලල ආයේ ටිකක් ඔලුව උස්සනවා. තිබුණ දේවල් මතක් කරනවා වගේ ඉන්නවා
අයෙත් බලනවා , ඇහෙන නෑහෙන ගානට කටිනුත් කියවනවා. අපිත් ඉතින් විභාගයක් එහෙම කට ළගට ආවම යන එන ගමන් ඔය වගේ පොඩි ෂෝට් නෝට් ගහගෙන ගිහින් බලනවනේ. 
අඩේ මුන් මෙච්චර පොඩි කාලෙත් ඔහොම කරනවනම් ලොකු උනාම කොහොම වෙයිද කියල මට හිතුණා. 


මටත් ඉතින් නිකන් ඉන්න බෑනේ. අර කොල්ලගේ කොලේට මාත් හෙමීට එබුණා.
ලොකු බෝල අකුරු වලින්, රූල් පහ හයක් ඇර ඇර ලියපු පේලි වගයක් තිබුණා. මුළු කොලේම පිරෙන්න. 

................................................
................................................
................................................

ඔබ තරම් පෙම් කල කිසිවෙක් 

..............................................
..............................................
..............................................
..............................................

නැති තරම් මේ ලෝකයේ කොහෙවත් 

.............................................
.............................................
.............................................

මම බලනවා දැකපු පොඩි එකා ඒක ඉක්මනට නවලා බෑග් එකේ දාගත්තා. ඒ වෙලාවෙම කොහෙද ඉදන් ආපු ඒකගෙ අම්මා එයාවත් ඇදගෙන ගියා...

ඒක ඉවරයි එතනින්.
මම ඔය කතාව ගෙදර ගියපු වෙලාවක අපේ නංගිට කිව්වා..

"අපෝ ඕක මොකක්ද, උදේට අර එකේ දෙකේ ළමයි යන වෑන් එක මං මුණ හෝදන වෙලාවට ජාතික ගීය කියාගෙන යන්නේ "
"දවසක් ඔය වෑන් එක අපේ ගේ ළග නවත්තලා තිබුණා. පොඩි එවුන් ටික අප්පුඩි ගගහ මොකක්ද සින්දුවක් කියනවා. මං ටිකක් හොඳට අහගෙන හිටියා. "
"දිගු දෑස දුටුවාම, හැඟෙනවා පෙර සේම ................"


මේ පොඩි එවුවො දැම්ම ඉඳල සුපර් ස්ටාර් වලට ලෑස්ති වෙනවද මන්දා........

3 comments:

  1. අනේ....අර මොකෝ.....

    ReplyDelete
  2. දැන් හැදෙන උන් ඔහොමමයි. !!! නාහෙට අහන්නේ නැති එව්වෝ.

    ReplyDelete